5.2 EMU saldo en geprognosticeerde balans

Het EMU-saldo is het totaal aan inkomsten minus uitgaven van de rijksoverheid, sociale fondsen en lokale overheden. Als de uitgaven hoger zijn dan de inkomsten spreken we van een EMU-tekort. Het Rijk en de decentrale overheden hebben afgesproken dat de decentrale overheden samen een EMU-tekort mogen hebben van maximaal 0,5% van het bruto binnenlands product (bbp). Het Rijk stelt vervolgens periodiek vast wat het maximale aandeel hiervan mag zijn van gemeenten, provincies en waterschappen.

Met ingang van 2017 is er een wijziging vanuit het BBV rondom het EMU-saldo. Het EMU-saldo is gebaseerd op kasbasis. Omdat sturing op basis van het stelsel van baten en lasten plaatsvindt, kreeg het EMU-saldo niet de gewenste aandacht in de begrotings- en verantwoordingscyclus die nodig wordt geacht. Met het oog op een betere raming en beheersing van het EMU-saldo wordt in het nieuwe BBV een geprognosticeerde balans voorgeschreven en moet het meerjarig EMU-saldo in de begroting worden opgenomen. Met het opnemen van een geprognosticeerde balans krijgt Provinciale Staten meer inzicht in de ontwikkeling van onder meer investeringen, het aanwenden van reserves en voorzieningen en in de financieringsbehoefte.

De ontwikkeling van het saldo heeft geen consequenties voor de provincie Zuid-Holland. Het Rijk treft vooralsnog geen maatregelen. Bovendien verwacht het CBS (op basis van cijfers van decentrale overheden) dat decentrale overheden binnen de norm blijven. Daarnaast is van belang dat de minister van Financiën bij de behandeling van de wet Houdbare Overheidsfinanciën (HOF) heeft aangegeven dat de wet geen gevolgen zal hebben voor investeringen van decentrale overheden. Dat geldt voor deze kabinetsperiode, maar ook daarna.

In onderstaande tabel is weergegeven hoe het EMU-saldo zich meerjarig ontwikkeld.

Geprognosticeerde balans 2018